صداپیشه، گوینده یا دوبلور هنرمندی است که در فیلم‌های سینمایی دوبلاژ (گفتار گردانی) (انیمیشن و سایر ژانرهای سینمایی)، بازی‌های رایانه‌ای، نریشن‌ها و نمایشنامه‌های رادیویی، آنونس‌های سینمایی، تلویزیونی، تیزرهای تبلیغاتی، نمایش‌های عروسکی، اپرای صوتی (و سایر آثار صوتی موزیکال «تلفیق شده از بازیگری و آواز»)، گفتار فیلم‌های مستند، کتاب صوتی، نرم‌افزارهای چندرسانه‌ای و دکلماسیون با کلام خود ایفای نقش می‌کند. و میتواند با تغییر صدا روی نمایش های مختلف صدا خود را بگذارد.
نریشن (narration) به معنای گویندگی، هنر تبدیل متون مختلف به کلامی تاثیرگذار است؛ به گونه‌ای که اطلاعات مفید و مورد نیاز را در زمانی کوتاه و کاملا کاربردی به مخاطب منتقل دهد. در بسیاری از موارد مخاطب ما علاقه‌ای به خواندن متن ندارد و این مسئله ممکن است باعث شود مخاطب، بسیاری از مطالب مهم را به راحتی از دست دهد.
نریشن با روایت یک قصه و توضیحات کلامی، باعث جذب ناخودآگاه مخاطب می‌شود. بازاریابی شنیداری جزء بهترین و موثرترین انواع بازاریابی محسوب می‌شود که هیچ کسب و کاری نباید از قدرت آن غافل شود. درنتیجه می‌توان گفت نریشن یکی از بهترین راهکارهای مناسب جهت بازاریابی است.
شیوه روایتگری یا نریشن مجموعه‌ای از روش‌ها است که نویسندگان و پدیدآورندگان ادبی، نمایشی، سینمایی یا موسیقایی برای ارائه داستان به مخاطبان خود از آن‌ها بهره می‌گیرند. شیوه روایتگری یکی از تکنیک‌های جامع مؤلفان برای ارائه اثرشان است.
زاویه دید: زاویه دیدی که (چه از نوع شخصی چه غیرشخصی) داستان به وسیله آن ارائه می‌شود.
صدای روایت: فرمت (یا نوع نمایشی) که داستان از طریق آن ارائه می‌شود.
زمان روایت: زمان دستوری گذشته بودن، حال بودن یا آینده بودن افعال.
راوی یک شخصیت داستانی یا یک شخصیت خارج از داستان است که نقش صدای مؤلف را برای ارائه و رساندن اطلاعات به ویژه دربارهٔ پیرنگ به شنونده، بیننده یا خواننده را ایفا می‌کند. راوی میتواند به صورت ناشناس و خارج از شخصیت‌های داستان باشد؛ یکی از شخصیت‌های داستان باشد؛ یا در بعضی آثار داستانی یا غیرداستانی به عنوان یک شخصیت شرکت‌کننده در داستان ظاهر می‌شود. مؤلف خود تصمیم می‌گیرد که یک شخصیت مداخله گر داشته باشد، یا یک شخصیت ضمنی غیرمداخله گر یا یک شخصیت واقف به همه امور که وجود و صدایش صرفاً برای روایت داستان برای شنونده است بدون اینکه وجودش ضربه‌ای به رخدادهای داستان بزند. برخی داستان‌های دارای چند راوی است که در زمان‌های یکسان، شبیه یا مختلف با صدای شخصیت‌های مختلف ارائه می‌شود؛ بنابراین مؤلف میتواند به جای یک زاویه دید از مجموعه‌ای از زاویه دید استفاده کند. شیوه روایت گری تنها به این محدود نمی‌شود که چه کسی داستان را می‌گوید، بلکه همچنین به چگونگی روایت داستان (به‌طور مثال، استفاده از جریان سیال ذهن یا راوی نامعتبر) نیز مربوط می‌شود. در اشکال کلاسیک ادبیات (مثل رمان، داستان کوتاه یا خاطره نویسی) روایت یکی از عناصر اصلی داستان بود؛ اما در اشکال دیگر (عمدتاً غیرادبی) مانند فیلم، شوهای تلویزیونی، فیلم، نمایش یا بازی ویدئویی روایت یک امر انتخابی محسوب می‌شود.
زاویه دید راوی، شخصیت روایت‌کننده داستان را مشخص می‌کند. به بیان روشن‌تر، زاویه روایت یعنی اینکه راوی کجا ایستاده و چقدر بر آدم‌ها، ماجرا و داستان تسلط دارد. بیرون آدم‌ها را می‌بیند یا درون آن‌ها را؟ چقدر؟
شما هنگامی که یک صحنه از کتاب را می‌خوانید یا آن را می‌نویسید، مثل یک دوربین روی شانه شخصیت یا داخل سر شخصیت، او را تعقیب می‌کنید. شما به دنبال واکنش‌های او در یک موقعیت ویژه یا عملکردهای مهم با جزئیات واضح هستید.
صدای روایت به طرز انتقال داستان می‌گویند. مثلاً دیدن فرایند فکری یک شخصیت، خواندن نامه، نوشتن برای کسی، بازگو کردن تجربیات شخصیت و… .
تعدادی از تجربیات گروه هنری رنکو در زمینه تولید نریشن برروی انیمیشن در قسمت نمونه کارها قابل مشاهده است.